Mommy’s diary
นี่เป็นโพสต์ที่สี่แล้วนะ ที่เราได้เกี่ยวบันทึกเกี่ยวกับตัวเองและคนรอบข้างหลังจากที่รู้ตัวว่าท้อง
ช่วงนี้เราหาข้อมูลเกี่ยวกับการตั้งครรภ์อ่านมากขึ้น เพื่อที่จะได้สังเกตุตัวเองและระวังตัว
หลังจากที่เราได้อ่านข้อมูลจากแหล่งต่างๆมา ก็เริ่มสั่งเกตุร่างกายมากขึ้น วันนี้มีอาการคัดหน้าอก
และรู้สึกเหนื่อยเวลาเดินขึ้นบันได ทั้งๆที่เคยเดินขึ้นตรงนั้นบ่อยอยู่หลายครั้ง แต่วันนี้กลับรู้สึกเมื่อยกว่าเดิม
หรือว่าเริ่มจะขี้เกียจกันแน่นะ? ฮิฮิ พรุ่งนี้จะมีอะไรเปลี่ยนแปลงเพิ่มอีกมั้ยนะ ต้องคอยสังเกตุให้มากขึ้นซะแล้ว
เมื่อคืนหลังจากที่ได้เขียนบันทึกเสร็จเรียบร้อยแล้วสามีชวนมาจับเข่าคุยกัน เกี่ยวกับภาษาที่เราอยากจะสอน
ให้ลูกพูดได้ก่อนเป็นภาษาแรก ซึ่งนั่นก็คือภาษาอังกฤษสามีเลยเสนอว่าให้เราเริ่มฝึกที่ตัวเราเองก่อน
เพราะถ้าหากเรายังทำได้ไม่ดี เราก็จะสอนลูกให้ดีไม่ได้ (ก็จริงของเขา) โดยวิธีการที่สามีนำเสนอก็คือ
การเขียนบันทึกสองภาษา จากปกติที่เราเขียนเป็นภาษาไทยอยู่แล้ว ให้เริ่มฝึกแปลเป็นภาษาอังกฤษด้วย
เราเห็นด้วยและมองเห็นถึงความหวังดีของสามี เราเลยรับฝากไว้ว่าเราจะทะยอยแปลภาษาบันทึกของเรา
วันละนิดให้ครบ เพื่อพัฒนาภาษาของตัวเราเอง และเผื่อในวันข้างหน้าลูกอาจจะมีโอกาสได้กลับมาอ่าน
จะได้รับรู้ถึงความตั้งใจของเราสองคนด้วย 🙂
Daddy’s diary
우리는 지금 아빠의 아빠, 엄마 그러니까 너한테는 할아버지, 할머니가 운영하고 계시는 식당에서 다 같이 일을 하고 있어.
365일 1년 내내 식당을 열어야 해서 1년 내내 쉬는 날이 없네 ㅎㅎ
그것 때문에 할아버지 할머니랑 아빠가 많이 다툰다. ㅎㅎ
근데 이제는 진짜로 내 방식대로 하지 않으면 안될것 같아서 하나씩 분리하려고.
그렇지 않으면 너랑 지낼 수 있는 시간이 전혀 없을것 같다는 생각이 드네…
식당을 아빠가 생각하는데로 바꾸던지, 식당에서 나오든지… 해야 아빠, 엄마에게도 너를 위한 시간이 생길것 같다. 🙂
너로 인해서 정말 많은 것이 변할 것 같다.
아빠가 표현을 잘 못해서 할아버지, 할머니에게 살갑게 못대하지만, 속으로는 많이 걱정이 되어서 지금까지는 옆에서 도와드리고 있었는데…
이제는 할아버지, 할머니의 아들 역할 보다는 아빠의 역할이 더 중요하게 되었으니 아빠가 될 준비를 슬슬 해야할것 같네 🙂
부족한 아빠가 되지 않으려면 더 부지런해져야겠다. 🙂